adam pollo
gördüğünüz yerde indiriniz. kendisi romanın kahramanıdır. ve biz röntgenci okur, yazar bize adam abiyle ilgili bir kırıntı verecek mi, bir şey diyecek mi şeklinde, ona tanıklık eder, onun baktığı yere bakar, gördüğünü gözümüzde canlandırırken, kendileri kitabın başında olduğundan bir santim dahi ruhumuza yakın düşmeden, kesif sıkıntıyla son sayfadaki sözün bittiği yere varır. o odasında dinlenmeye çekilirken okur -ben- "ulan bi daha 60larda yazılmış fransız romanı okumak mı, olmaz olsun!" repliğiyle, adam'ın benim yokluğumda daha eğlenceli bir haltlar karıştırıp karıştırmayacağını da merak ederek kitabı gözönünden kaldırır.
bundan 3 ay sonra tek bir kelime dahi hatırlamayacağım. ne de bir imge. okurun zavallı tesellisi de budur işte.
le clezio iskandinav görünüşlü bir adam. kendisi 2008' de nobel edebiyat ödülünü almış bulunmaktadır ve adam pollo'yu anlatan bu kitap da aslında ilk kitabı ve fakat görünen o ki en bilinen kitabıdır. camus'nün yabancısı'nı, sartre'ın bulantı'sı nı bana hatırlattı. ancak onları yüzyıl önce okuduğum için fena halde hata yapıyor olabilirim. üstelik ebru yabancı'yı çok sever ve sırf bu yüzden bile aslında durup tekrar düşünmek ve hatta yabancı'yı tekrar okumak gerekir belki de. ebru yabancı'yı acep hala sever mi? hm?
evet mirim, diyeceğim, le clezio nobel almıştır ve ben de sırf bunun yüzünden kitaplıkta bulduğum bu kitabını (bir başkasını bulmuş olsam, onun hakkında yazıyor olacaktım) okumak durumunda kalmışımdır. hepsi budur.
hemen göz gezdirmeli, başka neleri var bu adamın bizde?
önce kısacık çalıntı bilgi (ideefix'ten, yazıyor ki onlar da vikipediden çalımışlar, yaşasın kopyala yapıştır):
Nice Üniversitesi'nde edebiyat okuyan Le Clézio, edebiyat doktorası yaptı. Çok sık seyahat etmek zorunda kalmasına rağmen yedi yaşından beri hep yazan Le Clézio'nun ilk kitabı Le Procès-verbal (Türkçe: Tutanak), 1963'te yayınlandı ve Renaudot Ödülü'nü kazandı. 1980'de Désert (Türkçe: Çöl) isimli romanı sayesinde L'Académie Française tarafından verilen Paul-Morand Ödülü'ne layık görüldü. 1994'te "Yaşayan En Büyük Fransız Yazar" seçildi.
ya yaaaa.
bakınız bizde yayınlanmış neleri var ellerimle yazayım derhal:
açlığın şarkısı, ourania, okyanus kokusu ve angoli mala, altın balık, çöl, göçmen yıldız, ve malum-u âliniz: tutanak
orjinal kapak..........................---............................iletişimin şimdiki kapağı
iletişim yayınları tutanak'ın kabını değiştirmiş bu arada. bendeki farklı. bakayım, bendeki 96 basımıymış. tabi ortada fol yok, nobel yok, öyle çarpıcı'dan ziyade sanatsal bir kapak yapmışlar:) mesela belki de şöyle bir başlığım da olmalı. yayınevleri, kapak düzenleri, dönemleri, kapak düzenlemecileri.
of dağılıyorum. çünkü kitaptan zerre bahsemek istemiyorum. hiç. non.
bir iki clezio fotoğrafı koyayım olsun bitsin... (keşke en son yazdıklarından bişeyler okusaydım.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder